- tajniki
- tajni|ki
мн. Р. \tajnikików (ед. \tajnikik ♂) тайники* * *мн, Р tajników (ед tajnik м)тайники́
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
tajniki
Смотреть что такое "tajniki" в других словарях:
tajniki — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. tajnikików {{/stl 8}}{{stl 7}} zawiłości, zagadki, tajemnice, arkana, sekrety : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgłębiać tajniki sztuki złotniczej. Tajniki wiedzy. Tajniki psychiki ludzkiej. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tajnik — m III, D. a, N. tajnikkiem; lm M. i, D. tajnikków zwykle w lm «sprawy, miejsca, rzeczy ukryte, tajemne; arkana, tajemnice» Najgłębsze, najskrytsze tajniki czyjegoś życia, czyjejś duszy. Tajniki nauki, sztuki. Badać, zgłębiać tajniki natury,… … Słownik języka polskiego
hierofant — m IV, DB. a, Ms. hierofantncie; lm M. hierofantnci, DB. ów «kapłan w starożytnej Grecji, zwłaszcza kapłan misteriów eleuzyjskich, wprowadzający adeptów w tajniki kultu misteryjnego» przen. «osoba wtajemniczająca, wprowadzająca w tajniki czegoś»… … Słownik języka polskiego
Писулевский, Симон — (Pisulewski, 1808 1859) польский писатель естествовед, с 1830 г. был учителем естественных наук и математики в разных варшавских училищах, с 1856 г. помощником директора научных кабинетов. Отдельно изданы его исследования: "Zasady botaniki i … Большая биографическая энциклопедия
Писулевский — Симон (Pisulewski, 1808 1859) польский писатель естествовед, с 1830 г. был учителем естественных наук и математики в разных варшавских училищах, с 1856 г. помощником директора научных кабинетов. Отдельно изданы его исследования: Zasady botaniki i … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
arkana — a. arkany blp, D. arkananów «sekretne sposoby; tajniki, sekrety, tajemnice» Arkana sztuki, rzemiosła. Wprowadzać, wtajemniczać kogoś w arkana jakiejś wiedzy. Znać, zgłębiać arkana nowego zawodu. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
posiadać — ndk I, posiadaćam, posiadaćasz, posiadaćają, posiadaćaj, posiadaćał, posiadaćany posiąść dk XI, posiadaćsiądę, posiadaćsiądziesz, posiadaćsiądź, posiadaćsiadł, posiadaćsiedli 1. zwykle ndk «mieć coś jako swoją własność, być właścicielem czegoś,… … Słownik języka polskiego
tajemnica — ż II, DCMs. tajemnicacy; lm D. tajemnicaic 1. «rzecz (sprawa, fakt, wiadomość), której nie należy rozgłaszać, która nie powinna wyjść na jaw, sekret; określona przez przepisy prawne wiadomość, której poznanie lub ujawnienie jest zakazane przez… … Słownik języka polskiego
wniknąć — dk Va, wniknąćnę, wniknąćniesz, wniknąćnij, wniknąćnął, wniknąćnęła, wniknąćnęli, wniknąćnąwszy wnikać ndk I, wniknąćam, wniknąćasz, wniknąćają, wniknąćaj, wniknąćał 1. «dostać się w głąb, do wnętrza czegoś; przeniknąć» Słońce wniknęło przez… … Słownik języka polskiego
zgłębić — dk VIa, zgłębićbię, zgłębićbisz, zgłąb, zgłębićbił, zgłębićbiony zgłębiać ndk I, zgłębićam, zgłębićasz, zgłębićają, zgłębićaj, zgłębićał, zgłębićany 1. «zbadać, przestudiować coś gruntownie, poznać coś dokładnie, do głębi» Zgłębić tajemnice… … Słownik języka polskiego
